Olympic Journey – The Road To Beijing

Documentair ‘Olympic Journey – The Road to Beijing’. Deze documentaire is een portret van de Chinese badmintonspeelster Zhang Ning, die de gouden medaille won tijdens de Olympische Spelen van 2004 in Athene. Opgroeien zonder ouders en communiceren met je echtgenoot via telefoon en sms. Topsport in China betekent letterlijk je privé-leven opofferen. Filmmaker Roel van Dalen volgde de nummer 1 op de wereldlijst, badmintonster Zhang Ning, op weg naar de Olympische Spelen van 2008 en laat zien hoe topsport in China wordt bedreven. “Je bent een dochter van het land.”

Deze film werd in 2007 door de VPRO-televisie uitgezonden. De film werd bekroond met de Paladino d’Oro voor ‘Best Photography’ op het Sport Film Festival Palermo 2007

Roel van Dalen: “Madrid, september 2006. Het wereldkampioenschap is binnen jouw handbereik, het kan hoogstens nog een uurtje duren. Aan de andere kant van het net staat Xie Xingfang, landgenote en medelid van het Chinese nationale team, minstens zo vastbesloten als jij. Even zoek je oogcontact, maar het is toch beter om dat niet te doen. Alles draait om concentratie, je mag je nu niet meer laten afleiden. Er is niemand die je nog kan helpen. Je bent moederziel alleen. Dit besef geeft extra druk, want dit is het moment waarop je moet presteren. Winst en verlies raken beide je eigen, persoonlijke wezen. Er is niemand die je straks de schuld kunt geven, behalve jezelf. Je probeert in jezelf af te dalen, op zoek naar flow. De vraag is wát je uiteindelijk uit jezelf kunt oproepen. Wat wil je vanuit het diepst van je ziel en wat ben je bereid er voor te doen, daar gaat het om. Dit is de essentie van topsport in zijn meest wezenlijke kern.
Je hele leven mondt nu uit in deze finale. Misschien, als je het jezelf toestaat, vliegt je leven heel kort, als in een flits, aan je voorbij. Hoe je op je elfde jaar uit huis werd geplaatst, want zo gaat dat nu eenmaal in China. Wanneer aan een kind talent wordt toegedicht, is er geen ander belang dan het nationale belang. Je werd op een badmintonschool geplaatst, vijfhonderd kilometer van huis. Een opleiding van de staat, alle onkosten betaald… hoeveel Chinezen krijgen zo’n kans?
Uiteraard heb je er een prijs voor moeten betalen. Je groeide op zonder ouders. Als lid van het nationale jeugdteam trainde je in de koude seizoenen in Fuzhou en in de warme in Dandong. Eens in de zoveel tijd passeerde de trein je geboortestad en konden je ouders jou op het perron heel snel omhelzen. En dan, na enkele minuten, vertrok de trein weer, op weg naar een nieuw trainingskamp. Natuurlijk heb je je ouders gedurende al die lange jaren erg gemist, net zo goed als zij jou. Maar was het niet je moeder die zei: “het heeft geen zin je te missen, want je bent mijn dochter niet meer, je bent een dochter van het land geworden.”
Inmiddels ben je getrouwd met de coach van het tweede nationale herendubbelteam, maar ook hem zie je nauwelijks. Jullie leven apart, in de woonvertrekken van de respectievelijke nationale teams. Jullie communicatie geschiedt voornamelijk via telefoon en sms. Heel af en toe is er een vrije dag die jullie samen doorbrengen. Dat is echt genieten en daar kunnen jullie dan weer lang op teren.
Waarschijnlijk heb je je nooit afgevraagd of dit een normaal leven is. Maar wat is normaal? Door Westerse ogen bezien leidt jij een abnormaal leven, maar voor jou is het vanzelfsprekend. China heeft je geroepen en daar heb je gehoor aan gegeven, zoals iedere Chinees dat zou doen. Je hebt offers gebracht, maar badminton heeft je er veel voor teruggegeven. Je vertelde het zelf het mooist: “it was happiness through the pain.”
Inmiddels is de finale begonnen. Xie Xingfang zet je al direct onder druk en dwingt je tot fouten. Toch valt er niets van je gezicht af te lezen. Je blijft stoïcijns, zoals het Chinezen betaamt. Bij iedere slag wordt de shuttle als een raket gelanceerd en je snelheid is nog altijd ongeëvenaard, ondanks dat je al dertig jaar bent. Je springt op om de shuttle op het hoogste punt te raken en even lijkt het alsof je vliegt. Toch heb je uiteindelijk geen antwoord op de perfect uitgevoerde drop shots van je landgenote. Je verliest ook de tweede set en daarmee het wereldkampioenschap. Niet veel later, tijdens de prijsuitreiking, hang je fier de Chinese vlag om je schouders. Je lacht. Waarschijnlijk weet jij dat het mooiste sprookje nog geschreven moet worden, straks, in 2008, tijdens de Olympische Spelen in Beijing, de stad waarin je woont. Bij het spelen van het volkslied loopt een adembenemende druppel zweet langs je wang. Je ziet er gelukkig uit. Je hebt verloren, maar China heeft gewonnen.”

Roel in ‘De Wereld Draait Door’ over Zhang Ning:

Zhang Ning: Retired But Not Forgotten

Bron: www.badminton-information.com

Zhang Ning has accomplished a lot in her successful career. She retired from badminton on November 24, 2008. She has achieved everything that she has wanted to in badminton. She has had a long career that has stood the test of time. However, though she is now retired she will not be forgotten.

First, Zhang Ning had a good career. However, she has overcome her share of difficulties and tough loses. She did not let those defeats break her spirits. She used it as motivation to continually improve and work on her skills as a badminton player.

Zhang Ning had many impressive accomplishments in her career. One of the most outstanding was when she became the first badminton player male or female to win back to back gold medals in the women’s singles competition at the Summer Olympics. She won gold medal at 2004 Athen Summer Olympics and she defended her title to win again at 2008 Beijing Summer Olympics. She has won many other tournaments and championships far too many to name.

She is famous in China and is somewhat of an icon in Chinese badminton. She is well known because of her greatness as a badminton player and also because of the amazing longevity of her career. She began her professional career in 1994 by competing at the Uber Cup. Her career has spanned 14 years which is long for any professional athletes and especially for badminton. She has had the longest playing career of any Chinese badminton player. She set the age for oldest women singles gold medal when she won it at 2008 Summer Olympics at age of 33 years old. Her having a high profile lead to her winning the distinguished honor of being chose as a flag bearer for her country in the 2008 Summer Olympics closing ceremony.

Equally important in 2006 well known Dutch filmmaker Roel Van Dalen make the documentary film Olympic journey The Road to Beiijing on the life of Zhang Ning. It was broadcasted on TV worldwide. Zhang Ning had a long and outstanding career. She has made history and broken many records. She had a legendary badminton career. She has definitely done the right thing at the right time. Therefore, Zhang Ning will always be remembered in badminton and known as a badminton legend.

• Colofon:
  met speciale dank aan
  Zhang Ning
  
  regie
  Roel van Dalen
  
  camera
  Martijn van Beenen
  
  geluid
  Bert van den Dungen
  
  montage
  Elja de Lange
  
  audionabewerking
  Hugo Dijkstal
  
  kleurcorrectie
  Treffers & Trousers
  
  productie IDTV Docs
  Pienke Dekkers
  
  uitvoerend producent IDTV Docs
  Jean Marc van Sambeek
  
  creatief producent IDTV Docs
  Suzanne van Voorst
  
  producent China
  SVP Shanghai Co.,Ltd
  
  productie coördinator China / Spanje
  Sisi Wu
  
  assistent van de regisseur China
  Arthur Ma
  
  productie assistent China
  Alfred Davis
  
  vertalers
  Sunny Liu, Hui Jia Jun,
  Pauline Sun
  internationale distributie
  All3Media
  producer All3Media
  Louise Pederson
  
  producenten
  Frank de Jonge & Sierk Vojacek
  
  met bijzondere dank aan
  China National Badminton Team
  Ouders: Shicai Zhang & Huiming Chang
  Echtgenoot: Yu Yang
  Coaches: Xuehua Tang, Yongbo Li, Bai Lihua, Xin Li, Wang Erli
  China Sports Film & Television Co. Ltd
  He Ping, Yang Yijing, Mr. Jia, Mr. Chen, Amy Zheng, Abby Guo, Bettine Vriesekoop
  
  een coproductie van IdtV Docs, VPRO & SVP
  
  © 2006, IDTV Docs BV